Jedan od najlepših načina da se razonodimo jeste odlazak u pozorište. Pored toga što će nas opustiti, atmosfera pozorišta oplemenjuje nas i kulturno uzdiže. Beograd je poznat po svojim brojnim ustanovama kulture, a na Vračaru se nalaze neke od najlepših pozornica sa svojom bogatom istorijom.
Osnovano daleke 1947. Godine, prvobitno je nosilo ime Gradsko pozorište. Prva predstava odigrana je 1948. godine, ali u zgradi Narodnog pozorišta, budući da još uvek nije imalo svoju zgradu. Scena na Crvenom krstu, gde se i danas nalazi, otvorena je 20. marta 1949. godine i to predstavom Sumnjivo lice Branislava Nušića, a zatim dobija novo ime - Beogradsko dramsko pozorište. Na daskama ove ustanove svoj trag ostavili su doajeni poput Olivere i Radeta Markovića, Miće Tomića, Radmile Savićević, Miodraga Petrovića Čkalje, Dare Džokić, Branislava Lečića, Lazara Ristovskog, Zorana Radmilovića i drugih.
Dadov je omladinsko pozorište koje već više od pola veka neguje mlade stvaraoce. Osnovano je 1958. godine, a misterija oko toga kako je nastalo ime i dan danas postoji. Veliki broj naših poznatih glumaca poput Svetlane Cece Bojković, Predraga Ejdusa, Jelisavete Seke Sablić, Feđe Stojanovića i mnogih drugih, svoje glumačke karijere započelo je upravo u Dadov pozorištu. Na svoju sadašnju adresu u ulici Desanke Maksimović 6 preseljeno je 1968, a 2008. godine pozorište je prepoznato kao ustanova kulture grada Beograda.
Čuveni Branko Kockica, figura koja je ulepšala detinjstvo mnogima, jedan je od osnivača ove jedinstvene pozornice i više od trideset godina uveseljava najmlađe. U prvim godinama nakon svog nastanka, pozorište nije imalo svoje prostorije, već je gostovalo u različitim salama širom bivše Jugoslavije, zbog čega je i dobilo naziv Putno pozorištance "Puž". Od februara 1988. godine pozorište "Puž" nastanjuje se u ulici Božidara Adžije, današnja Radoslava Grujića.
Teatar levo je amatersko pozorište, deo AKUD Ivo Lola Ribar. Ima veliku tradiciju i od svog osnivanja 1944. godine ugostilo je naše velike umetnike poput Miodraga Petrovića Čkalje, Mije Aleksića, Mirjane Karanović, Ane Sofrenović i mnoge druge. Zanimljivo je da je teatar dobio naziv tako što posetioci nisu mogli da pronađu salu pozorišta unutar zgrade AKUD Ivo Lola Ribar, zbog čega su glumci zalepili tablu sa strelicom i natpisom ‘’teatar levo’’.
